Ben nerde a                       dediysem
orda                                     a
önümde ibresi                    sağa sola
kımıldayan terazi.

Az uzağınıza                         gittiysem
böyle daha iyi                      göresiz
bir hafif yankı                       denizler ötede
ses eder                                siz.

Hep kendim için mi             bazı şeyleri
gizlediysem                           bilmeseniz
başka dünyalarda                a vardı
görülür hesabı                      ben/de a dediysem




Çanakkale
Çanakkale,
Zaferlerin son âbidesi
Çanakkale,
Türk’ün gürleyen sesi.

Çanakkale,
Şahlanan mayam
Çanakkale,
Sürülerle yamyam

Çanakkale,
Oluk oluk kan
Çanakkale,
Can, can, can.

Çanakkale,
Ölüme davet
Çanakkale,
Parça parça et

Çanakkale,
Er meydanı
Çanakkale,
İnsanlığı tanı

Çanakkale,
Mermisiz dipçik
Çanakkale,
Sadece Mehmetçik

Çanakkale,
Er oğlu erler
Çanakkale,
Ölüme çağıran siperler

Çanakkale,
Ağaran sabah
Çanakkale,
“Allah! Allah! ”

Çanakkale,
Geçilen Sırat
Çanakkale,
Kurtuluşa berat

Çanakkale,
Küfre kale
Çanakkale,
Tevhîd ile

Çanakkale,
Dillerde tekbîr
Çanakkale,
Allah biir.

Çanakkale,
Düşmana çekilen set
Çanakkale
En görkemli şehadet.

Beyitler

Sana senden gelir bir işte 'dâd' lâzımsa Zaferden ümidin kes gayriden imdad lâzımsa. Yüksel ki yerin bu yer değildir; Dünyaya gelmek hüner değildir. Bize gayret yaraşır, merhamet Allah'ındır. Hükmü ati ne fakirin, ne de şeyhin şahındır

24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri


Öğretmen Olmak İstiyorum
Ben öğretmen olmak istiyorum.
Ben, şairimin mısralarında dil,
Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül,
Aşığımın sazında tel,
Öpülesi bir el olmak istiyorum:
Ben, öğretmen olmak istiyorum...

Ben, çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,
Korkunun mayalandığı yerde yürek,
Güçsüzlüğün güçlendiği yerde bilek olmak istiyorum;
Ben, öğretmen olmak istiyorum...

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak,
Şu yetim çocuğa yanan bir ocak,
Çorak toprağa yağan yağmur,
Azgın sulara bend,
Mehmed?imin elinde çağlar açan kılıç,
Doktorumun elinde derman saçan neşter
Mimarımın,mühendisimin elinde pergel, cetvel,
Ben ana ben baba,
Ben Fatih, ben İbni Sina,
Ben Mimar Sinan olmak istiyorum:
Ben, öğretmen olmak istiyorum...

Ben öğretmen olmak istiyorum...
Vatan evladına Türklüğü öğretmek için,
Ben öğretmen olmak istiyorum
İstiklal marşını gururla söyletmek için,
Ben, öğretmen olmak istiyorum
Milletimi ?muasır medeniyet seviyesine? yükseltmek için...

Ben,zehirli mantarların,
Deve dikenlerinin ,
Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil,
Ben;
Kırlarında elvan elvan çiçeklerin açtığı,
Dağlarında hür kuşların uçtuğu,
Pınarından susayanın içtiği,
Yollarından yiğitlerin geçtiği,
Çiftçisinin başak başak kardeşliği biçtiği
Bir vatan olmak istiyorum:
Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben öğretmen olmasam diyorum...
O zaman kim öğretir güzel Türkçe?mi
Henüz anne diyen dillere,
Kim öğretir insanlığı,duyguyu genç nesillere,
Kim öğretir büyüğünü saymayı,
Küçüğünü şefkat ile sevmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum...
O zaman şu körpe fidan
Nasıl öğrenecek sert rüzgarlara göğüs germeyi,
Nasıl öğrenecek , çiçek açıp meyve vermeyi?
Şu gelinlik kızım ,
Şu bıyıkları yeni terleyen delikanlım
Kimden öğrenecek insan gibi sevilmeyi, sevmeyi;
Vatan için,millet için ,bayrak için
Göz kırpmadan ölmeyi?

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü vatanımı severim,
Çünkü bilirim vatan için ölmesini...
Alnımda şeref tacıdır
Tarihim,Cumhuriyetim,Türklüğüm...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü heyecan veriyor bana
Şu çeşme, şu kervansaray, şu cami, şu türbe;
Şu davul, şu zurna,
Şu halay, şu horon, şu bar, şu zeybek...
Bana heyecan veriyor
Anamın yazmasındaki oya, söylediği ninni , ağıt.
Tat alıyorum ekmeğimden, aşımdan
Gurur veriyor bana milli kültürüm...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü biliyorum affetmesini,
Biliyorum asil duygularla insanları sevmesini...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü inkar etmiyorum tarihimi
Hor görmüyorum geçmişimi,
Atalarım önümde en büyük rehber diyorum.
Çünkü ben özenmiyorum
İnsana , insanlığa saygı duymayan hiçbir fikre,
Çünkü ben bel bağlamadım
Örfüme, adetime, dinime ters düşen çirkinliklere...

Sen öğretmen olmalısın kardeşim;
Sen namussun, vicdansın, adaletsin...
Sen müsbet ilimsin kardeşim
Sen irfansın, inançsın geleceğimi aydınlatan...
Sen, buram buram tüten vatan sevgisi,
Sen, burcu burcu kokan Türklük duygususun.
Sen öğretmen olmalısın kardeşim,
Sen öğretmen olmalısın...

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim;
Biz görmeyenlere göz,
Duymayanlara kulak,
Yürüyemeyenlere ayak olmalıyız...

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim kızıyla, erkeğiyle
Layık olabilmek için
?Öğretmenler, yeni nesil sizin eseriniz olacaktır? diyen
Ulu önder Atatürk?e...

Biz şairlerimizin mısralarında dil,
Genç kızlarımızın gergeflerinde nakış nakış gül,
Aşıklarımızın sazlarında tel,
Öpülesi bir el olmalıyız :
Biz öğretmen olmalıyız.


Öğretmenim
Bize yirmi dokuz harfi,okumayı,hesaplamayı
Öğreten sensin öğretmenim.
Annemizden sonra bağrına basan,koruyan,
Seven sensin ÖĞRETMENİM.
Bütün öğrencilere güzel olan her şeyi,faydalı bilgileri
Sevmeyi öğreten Sensin ÖĞRETMENİM.

Bazı insanlar varmış ülkemizde,
Anlamamış, sizin anlattıklarınızı sınıflarınızda.
İnsanlara zarar verip, kötülük yaparlarmış.
Meğerse anladım, yüreklerini vicdansızlık kaplamış.

Ama dinleselerdi sizi ÖĞRETMENİM,
Olmazlardı vicdansız ve kötü insanlar.
Cahilliği bırakırlardı, topluma faydalı olurlardı,
Bir bir uygulasalardı sizin öğrettiklerinizi.

Yinede yapmış bunlar terör, soygun, adam öldürme,
İçimden geldi onları cezalandırma.
Şimdi küçüğüm yapamam ama, büyüdüğümde,
Sizden öğrendiklerimle,
Bu tür cahillik ve kötülüklere son vereceğim.
Benimle gurur duyacaksın, söz veriyorum
Seni seviyorum Sevgili ÖĞRETMENİM.

Mustafa Necati İlköğretim Okulu
5/B
NOT:
Bu şiiri Sevgili Öğretmenim Mahide Ediz’in
Öğretmenler gününü kutlamak amacıyla yazdım.
Kutlu Berkan Kuran


Dünyanın Bütün Çiçeklerini
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin? ve sonra öleceğim.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum.
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları?
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerinde,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek
Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta.
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım.
Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya,

Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın,
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.



Köy Öğretmeni
Ben bir köy öğretmeniyim,
Alnımda ışık,
Gözlerimde nur...
Alıp götürmeyin beni şehirlere,
Götürmeyin ne olur.
Bir köy öğretmeniyim,
Katıksız duygular içinde yaşarım.
Çıplak ayaklar basar yüreğime,
Onları tutar, okşarım.
Bir köy öğretmeniyim,
Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,
Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,
Dağlardan daha çok yücedir başım.
Ben bir köy öğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,
Ve gönüllerde büyür vatan.

Göktürk Mehmet UYTUN


Başöğretmen
Atatürk benim,
Başöğretmenim,
Ne öğrendimse,
Ondan öğrendim.

Yenilikleri,
Hep o düşünmüş,
Milleti için,
Ağlamış, gülmüş.

Çocuk kalbimle,
İlk onu sevdim,
Atatürk benim,
Başöğretmenimdir.

Tarık ORHAN

Ben Bir Öğretmenim
Ben bir öğretmenim
Okulların birinde
Duymayı, düşünmeyi öğretirim.
Derslerimde...

Bir söz yağmurudur, ders dediğin de,
İnsan göklerinden, rahmet yerine,
Kitaplar dolusu yağar da yağar...
Benim çocuklarım bu bahçelerde,
Bu yağmur altında ıslanmadalar.
Bir yağmur sonrası gelin seyredin,
Her taraf tepeden tırnağa bahar...

Bulutsuz masmavi dünyalarına,
Sevginin, sevincin güneşi doğar.
Böyle çocuklarla dolar her yanım,
Çocuklar kardeşim,
Çocuklar arkadaşım,
Canım?

Suçlu Çocuk
Sen volkanımdaki lav
Patladıkça kustuğum
Sen içimdeki damla
Köpürdükçe yuttuğum
Sen yarınlara mimar
Betonlarla avuttuğum
Sen aynadaki ben
Sırsız camda unuttuğum
Yanılgımın kuyusundan
Başkaldırıyor gözlerin
Gözlerin zehir zemberek
Rengini taşıyor gerçeğin
Sen düne tutsak çocuğum
Bugün kelepçeliyse ellerin
Sen değilsin
Sana bugünü doğuran ben suçluyum

Ayşe TEKİN

Yirmi Dokuz Kere Kırk
Bana bir harf öğretenin
kırk yıl kölesi olurum
demiş ulu bir kişi
sen bana sen yirmi dokuz
harf öğrettin öğretmenim.

Köleliğe karşı olsan da sen
ben
olurum seve seve
yirmi dokuz kere kırk yıl
senin kölen!

Fevzi GÜNENÇ